به گزارش کافه ستاره،لاله اسکندری بازیگر فیلم تیغ و ترمه در پاسخ به این سوال که باتوجه به نقشهایی که پیش از این بازی کرده بودید، آیا بازی در این نقش که به نوعی شخصیت نزدیک به سیاهی است، ریسک به شمار نمیآمد؟ از اینکه بازی در این نقش در زندگی کاری شما تاثیر منفی بگذارد، ترسی نداشتید؟گفت:
از نظر من لیلی شخصیت سیاهی نبوده و خاکستری است و شاید بتوان گفت به زن امروز جامعه ما نزدیکتر است. البته شخصا آن را تایید نمیکنم و قصدم نیست که بگویم این تصویر واقعی زن ایرانی است. در واقع میگویم آن تصویری که ما از مادر ایرانی دیدیم در جامعه امروز که در آن زندگی میکنیم، نیست. به هر حال میزان طلاق، نوع معاشرتها و اتفاقات امروز جامعه نشان میدهد که آدمهایی از این دست در زندگی ما کم نیستند.
خودمان خیلی از چیزها را میدانیم ولی وقتی همانها به تصویر کشیده میشود، نسبت به آن گارد میگیریم. در حالی که باید این موضوع را بررسی کنیم که چه اتفاقی رخ داده که جامعه ما به این سمت رفته است. وقتی کسی مثل کیومرث پوراحمد که کارنامه مشخصی دارد، جسارت به خرج داده و در دهه هفتاد زندگیاش دست روی همچین موضوعی میگذارد، در واقع بر مبنای دیدههای خود عمل کرده است. به نوعی جسارت ایشان هم قابل تحسین است که نمیخواهد تجربههای موفق قبلی خود را تکرار کند و به سراغ تجربه فرم تازهای رفته است.
درباره اینکه چرا خودم به سراغ تجربه نقش تازهای رفتم نیز باید بگویم که من هم همچون هر بازیگری علاقمند به تجربه نقشهای تازهای هستم. در طول ۲۰ سال فعالیت حرفهای که در سینما و تلویزیون داشتم، در نزدیک به ۵۰ فیلم به ایفای نقش پرداختم که خیلی از آنها کارهای موفقی بوده و هنوز دیده میشود. به عنوان مثال در سریال «خاک سرخ» و فیلم «این زن حرف نمیزند» که تقریبا از آنها ۲۰ سال میگذرد، ایفای نقشهایی را برعهده داشتم که زنهای فداکار و با گذشتی بودند. به هر حال آن زنها در آن زمان بودند و فیزیک و چهره من هم به آن نقشها میخورد. خوشبختانه این آثار در زمان اکران نیز با استقبال مردم مواجه شد و تبعا تا مدتهای طولانی آدمها در همان حوزه به دنبال من میآمدند. ولی از یک جایی به بعد من هم دلم میخواست که این تصویر را تغییر دهم.
بر همین اساس هم در طول این سالها بازی در نقشهای منفی را هم تجربه کردم، ولی به هر حال تماشاگر من را با نقشهای مثبت دیده و آنها را دوست دارد. بنابراین دلش میخواهد که من را آن شکلی ببیند. ولی من هم دلم میخواهد که به پرونده کاریام نقشهای بیشتری را اضافه کنم.
بدترین حالت در تجربه نقشهای تازه این بوده که به عنوان یک بازیگر در بازی یک نقش موفق عمل نمیکنید، در اینصورت هم شما باز سابقه و رزومه خود را دارید. مثل هر آدم دیگری درباره شما هم میتوانند بگویند که از ۵۰ کاری که انجام داد، چند کار ضعیف، چند کار متوسط و چند کار قوی بود. شخصا دلم میخواهد خودم را در چالش نقشها و موقعیتهای تازه قرار دهم که پیش از این آنها را تجربه نکردم. شاید آدم در شروع راه قدری بیشتر نگران کنار گذاشته شدن باشد ولی با گذشت ۲۰ سال کار حرفهای، فرصت خوبی است که نقشهای تازهای را تجربه کنیم.