به گزارش پایگاه خبری کافه ستاره، ترانه علیدوستی درباره علت شکلگیری بیانیه هشتصد زن در سینما و واکنشها به آن گفت:
اگر زنی از ویژگی های شخصی و زنانه خودش برای رسیدن به یک موقعیتی استفاده کند، چه کسی مسبب به وجود آمدن این وضعیت شده است؟
کدام بخش از جامعه یک زن را در شرایطی قرار داده که به جای این که گوشه ای از کار را بگیرد و آن را جلو ببرد، مجبور باشد متوسل به کارهای دیگری شود؟
این که زنها به دلیل ظاهرشان و برای حضور در پروژهها، با هم رقابت می کنند و به جان هم میافتند، ناشی از ساز و کاری است که در آن، جایی برای آنها نیست. این، بیشتر یک وضعیتِ انحصاری مردانه است چه کسی این شرایط را به وجود آورده که یک زن از ویژگیهای زنانهی خودش برای رسیدن به یک موقعیتی استفاده کند؟ صاحبانِ قدرت، و صاحبانِ کار!
من به شخصه هیچوقت نشده که ببینم گروهی زن، به موضوعی اعتراض کنند و مطالبهای داشته باشند و از نظر قاطبه جامعه، زمان آن مطالبه فرا رسیده باشد!
عده ای به دنبال تعطیل شدن سینما هستند
عده ای همیشه مجهول هستند و دلشان می خواهد سینما تعطیل بشود، پس ما باید روی معضلی وحشتناک سرپوش بگذاریم!
چون ممکن است عده ای بخواهند از آن سوء استفاده کنند!
سینمای ایران زمانی افتخار دارد که سالم و به دور از استثمار شدن باشد
سینمای ایران در دنیا سینمای مهمی است، آبرو دارد و در جشنوارههای مهم دنیا حاضر است. اما همین سینما، زمانی قابل افتخار است که سالم و صادقانه فعالیت کند و افرادی در داخل آن در حال استثمار شدن نباشند، وگرنه اکتفا به سطح یک وضعیت و حفظ آن، افتخار ندارد.
اینکه تعدادی از زنان تقاضای امن شدن فضای کاری خود را دارند، چرا باید به ضرر سینما باشد؟
منظورمان از خشونت جنسیتی علیه زنان را متوجه نمی شوند!
وقتی با افرادی برخورد میکنیم که منظور ما را از خشونت جنسیتی متوجه نمیشوند، میگوییم منظور هر نوع برخوردی است که با خانمها،به دلیل زن بودنشان صورت میگیرد.
مطمئن باشید اگر روزی این آییننامه تصویب شود و تمام حق و حقوق زنها هم رعایت شود، هیچ حقوقی جلوتر از مردان به دست نیامده است.
کنار کسی که متهم شده نمی ایستیم
هیچوقت هیچ اتهامی را رد یا تایید نکردهایم اما کنار کسی که متهم شده نمیایستیم؛ چون به نظرم کسی که متهم به آزارگری است، بدون جوابگویی نباید از مواهب حمایت برخوردار باشد.
من تا زمانی که وضعیتِ متهمی مشخص نشود، کنار او نمیایستم و از او حمایت نمیکنم. این قضیه را در سینمای دنیا هم شاهدیم.
اکثریت را فدای اقلیت نکنیم
هیچکس نمیتواند ادعا کند که ما زن بد، یا زن سوءاستفادهگر، یا دروغگو نداریم؛ حتما داریم. زیرِ یک درصد هم امکان دارد آدمی با قصدِ خودنمایی ادعاهای دروغی مطرح کند.
حالا این که ما ۹۹ درصدِ مشکلات را به خاطر آن یک درصد نبینیم و روی آن یک درصد دست بگذاریم ایراد در نگرش ماست.
متأسفانه خیلی از همکاران مرد در سینمای ایران اصلا به ذهنشان نرسیده بود که این بحث به آنها هم مربوط است و هیچ واکنشی نشان نداده بودند.
تساوی در حقوق زن و مرد، هدف نهایی من است
زمانی که نام و امضای هشتصد زن در یک بیانیه منتشر شد، تازه به اهمیت موضوع پی بردند و گفتند ما هم میخواستیم حضور داشته باشیم.
قرار نبود خانمها سهم آقایان را در امن کردن این فضا بپردازند. آنها فقط میتوانستند دردشان را بیان کنند و منتظر حمایتِ همکاران مرد بمانند. اما این اتفاق نیفتاد.
من یک فمینیست هستم و تساوی در حقوق زن و مرد، هدفِ نهایی من است. این آرزوی من است و برایش تلاش میکنم.
من نقشی بازی نکردهام که فمینیستی نبوده باشد. همیشه نقشِ زنانی را بازی کردهام که قانع نیستند و دنبال سهم بودهاند.
حقوق زنان مهم ترین دغدغه من بوده
من همیشه مهمترین دغدغهام، زنان و حقوق زنان بوده. الان هم در ادامه فعالیتهایم میتوانم این دغدغهها را به هم پیوند بزنم و بگویم که میتوانم برای زنان در سینما، فعالیت کنم. امیدوارم این حرکت، منبع الهامی برای زنان در عرصه های دیگر برای پیدا کردن و تحقّق اهدافشان باشد.
ما همین الان هم برنده شدهایم
همیشه ساختار شکن بودن، پیامدهایی دارد. شما هر وقت و به هرشکلی بخواهید نظمی را به هم بزنید، پیامدهای خوبی نخواهد داشت.
مثال معروفی است که می گوید: ابتدا به شما میخندند، بعد ہی اعتنایی میکنند، سپس مبارزه میکنند و در نهایت، شما برنده میشوید!..
فکر میکنم ما همین الان هم برنده شدهایم!