کافه ستاره پاتوق همه ستاره ها
نوشته های مشابه
به گزارش پایگاه خبری کافه ستاره، خیلی از ما وقتی به ایام گذشته فکر می‌کنیم دلمان برای اشیا و بازی‌های دوران کودکی مان تنگ می‌شود. روز‌هایی که خبری از کرونا، مرگ و میر‌های روزانه و اتفاقات تلخ دیگر نبود و ما بدون ترس و با نهایت شادی دلمان به بازی‌های هفت سنگ، وسطی، بالابلندی و زنگ تفریح‌های مدرسه خوش بود.
قطعا دیگر نمی توان زمان را به عقب برگرداند و در همان لحظات خوش درجا زد، اما می توان با دیدن تصاویر شیرینی آن روز‌ها را زنده کرد و با صدای بلند گفت “یادش بخیر”. و به روزهای آینده امیدوار بود.
وقتی که حس نوستالژی به سراغمان می‌آید تمایل ما بیشتر به سمت شادتر شدن، اعتماد به نفس گرفتن و نزدیک شدن به کسانی است که دوستشان داریم، این مطلب بخشی از خاطرات دهه شصتی‌ها و دهه هفتادی‌ها است.
این وسیله لاکچری ترین وسیله بازی دهه شصت بود به اسم چسبونک
سکه هایی که وسیله نقاشی بودند!
کارتون دوست داشتنی بچه های دهه شصت. خرسهای مهربون
جعبه‌ی کمک‌های اولیه رایادتان هست؟ تو هر خونه‌ای یک دانه از اینها بود داخلش هم فقط یه بتادین می گذاشتند و یک باند و یک پماد پیروکسیکام.
چقدر روز‌ها را انتظار می‌کشیدیم تا چرخ و فلک وارد کوچه‌هامان بشود و ما یکی یکی در صف بایستیم تا نوبتمان بشود و آن انتظارِ چقدر شیرین بود.
دلم آن عصر‌هایی را می‌خواهد
که در حیاط خانه فرش می‌انداختیم و در کنار عزیزترین‌هایمان می‌گفتیم و می‌خندیدیم
دلم آن عصر‌هایی را می‌خواهد
که عطر نان‌ِ تازه‌ای که پدر خریده بود فضای خانه را پر می‌کرد
دلم آن عصر‌هایی را می‌خواهد
که مادر سفره‌ی عصرانه را می‌انداخت و ما را مهمان مهربانی می‌کرد.
سوغاتی‌های خارجی یادتان هست؟ اینها را از سوریه سوغات می‌آوردند
همه‌ی مادر‌بزرگها یکی از این ضبط‌ها داشتند یادتان هست؟ دور باند بعضی‌هاشان هم چراغهای ریز رنگی بود.
با دیدن این پنج کتاب پنج سال از بهترین سال‌های عمر آدم از جلوی چشمش رد می‌شود.
چقدر به عنوان تزیین کردن سالن مدرسه برای دهه‌ی فجر از زیر کلاس در می‌رفتیم.
اَندر احوالات آن روزهایمان با این برگه‌ها، با عرق سرد می‌رفتیم قاتل خودمان رامی‌خریدیم.
این سازه‌ها را هر کسی داشت مهندس محسوب می‌شد.
منبع: برترین ها
