روایت فرضیایی از سوگلی‌های تلویزیون

به گزارش کافه ستاره، داریوش فرضیایی گفت: سوال من این است که چرا باید اینقدر تبعیض بین گروه ما و دیگر هنرمندان و عوامل برنامه‌ها باشد. وقتی عده‌ای از سوگلی‌ها و بازیگرها به اداره کل روابط عمومی می‌روند و با مردم ارتباط برقرار می‌کنند چرا این امکان برای ما فراهم نمی‌شود.

🔸 زمان آقای ضرغامی هم فقط بازیگران او را می‌دیدند و ظاهراً فقط علاقه به بازیگران وجود داشت. من شنیدم آقای ضرغامی سال گذشته که زنده یاد خشایار الوند درگذشت پیکر او را بوسیده است به نظرم امروز او باید بیاید تابوت و پیکر برنامه‌های کودک را هم قبل از اینکه بمیرد، ببوسد!

🔸 من راضی نیستم هیچیک از مدیران بعد از مرگ ما بیایند و در مراسم تشییع‌مان شرکت کنند، این را صادقانه می‌گویم که دوست ندارم بیایند. ما کلی برای بچه‌ها خنده آوردیم اما چه کسی این کارها را دید. چرا می‌خواهیم از مرگ دیگران برای خود جریان خبری درست کنیم. من خودم را نمی‌گویم و دغدغه‌ام کار کودک، مجریان و برنامه‌سازان کودک هستند.

درباره‌ی admin

همچنین ببینید

«پانتولیگ» معجونی از پانتومیم و اطلاعات عمومی!

به گزارش پایگاه خبری کافه ستاره، پس از گذشت چهارسال و ۹ ماه از تعطیلی …

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.